موسسه فرهنگی هنری نابینایان بصیر در تكاپو بهتر از آن باشيم كه هستيم
نوشته های مرتبط
بازدید: 258
پرویز عبدی هستم در سال ۱۳۵۵ در تبریز متولد شدم. دوران مدرسه را در تمامی مقاطع در آموزشگاه نابینایان شهید مرادی گذراندم.
من به شعر و شاعری علاقمند بودم و از دوران دبیرستان شعر می گفتم البته ناشیانه و بدون وزن و دست و پا شکسته. در سال ۷۸ در رشته دبیری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه قبول شدم. در دوران دانشگاه، استاد خوبم جناب آقای دکتر عزیزپور یکی از بهترین مشوق های من بوده و کمک های بسیاری به من کردند. در زمان دانشجویی شعرهای من در فصلنامه ساحل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز چاپ می شد و تا آخر دوران تحصیلم ادامه داشت.
در یکی از روزهای تیرماه سال ۸۱ در حالی که با عصا از دانشگاه به طرف منزل باز می گشتم، با یک فرد کارگردان مواجه شدم و بعد از صحبت های اولیه ایشان از من برای ایفای نقش در فیلم کوتاه شان دعوت کردند و من در فیلم ماهی نقش ماهی فروش را ایفا نمودم.
بازی در این فیلم سبب آشنایی من با همسرم و منجر به ازدواجم شد به این صورت که همسایه مان بعد از تماشای فیلم، آنرا به مهمانان خود که از تهران آمده بودند تعریف میکند و آنها اصرار میکنند که فیلم را ببینند وقتی همه باهم در خانه ما فیلم را تماشا کردیم و بیشتر باهم آشنا شدیم و این آشنایی منجر به ازدواج من در سال ۸۵ با دختر مهمانان همسایه مان شد و ثمره این ازدواج یک پسر به نام مهدی می باشد.
از ۱۳ خرداد سال ۸۲ در سازمان بیمه خدمات درمانی (کارکنان دولت) در قسمت اپراتوری مشغول به کار شده ام.
در زمینه های مختلف کامپیوتر مهارت دارم و میتوانم نیازهای خودم را در مورد کامپیوتر برآورده سازم.
رشته ورزشی مرسوم در زمان ما برای نابینایان دو میدانی و شودان بود و من به شودان علاقمند بودم و چون در تبریز زیاد طرفدار نداشت من نیز به تدریج از این ورزش دور افتادم.
من با موسسه فرهنگی هنری نابینایان بصیر از طریق دوستانم، که در این موسسه فعالیت دارند، آشنا شدم. من آینده موسسه بصیر را بسیار خوب می بینم چون بچه های نابینا و کم بینا از وقتی در فعالیت ها و کلاس های این موسسه شرکت می کنند روحیه بسیار خوبی برای درس خواندن و زندگی کردن پیدا کرده اند.
