بازدید: 166
امروز روز جهانی عصای سفید است. کاش فراموش نکنیم نابینایان هم حق دارد…
به گزارش نصر، خصلت همه ما انسان ها این است که تا از نزدیک با مسأله ای درگیر نباشیم، آن را نمی بینیم. ربطی هم به خوب بودن یا بد بودن ما آدم ها ندارد. اما این دوری ما از مشکلات و مسائل هزار رنگ و هزار چهره زندگی نباید ما را آنچنان دچار غفلت کند، که به کل خودمان را به حاشیه دردهای پررنگ زندگی هم نوعانمان بکشد. مسئولین به عنوان منتولیان رسیدگی به امور مردم یک وظیفه واحد و از قبل تعریف شده دارند، اما من نوعی به عنوان یک شهروند عادی، نه یک وظیفه که دینی بشر دوستانه بر گردن دارم. امروز روز جهانی عصای سفید، تنها یک روز در تقویم هست و بس! من روزنامه نگار امروز گزارشی می نویسم و خلاص، یک مسئول، همایشی برگزار می کند و حرف های امیدوار کننده می زند و خلاص، اما در نهایت این یک فرد نابیناست که باید تمام عمر را با این شرایط زندگی کند و گاه مجبور شود برای گرفتن حق عرفی و قانونی خود متوسل به این و آن شود.
اشتباه نکنید، هدف من از نوشتن این گزارش جلب توجه و دلسوزی برای نابینایان نیست که اگر قرار بر دلسوزی باشد، باید اول ببینیم مایی که دو چشم و دو گوش و یک زبان داریم، چه گلی سر خودمان و دیگران زده ایم و بعد برویم و به حال فردی که از نعمت دیده محروم است، دل بسوزانیم. و آن موقع تازه متوجه می شویم، این ماییم که نیاز به دلسوزی داریم. اما به هر نحو نباید از یاد ببریم هر کس به فراخود توان خود چه بینا و چه نابینا باید برای بهتر ساختن اوضاع برای هم نوعان خود تلاش کند. به بهانه روز جهاین عصای سفید، دقایقی چند پای صحبت های روح الله ساعی یکی از همشهریان کم بینای تبریزی مان می نشینم تا واقعیت هایی را که این قشر با چشم نابینایشان می بینند، بشنوم. وی که دکترای جامعه شناسی دارد، در حال حاضر از یک طرف به عنوان نائب رئیس موسسه نابینایان بصیر و از طرف دیگر به عنوان کارمند کتابخانه مرکزی تبریز در بخش نابینایان مشغول فعالیت است.
ساعی با بیان اینکه حدود یک هزار و ۵۰۰ نفر نابینا و کم بینا در آذربایجانشرقی وجود دارد، می گوید: اصلیترین معظل نابینایان در حال حاضر بحث اشتغال است و این در حالی است که اگر قانون سه درصد جذب معلولین در سازمانهای دولتی به طور صحیح اجرا شود، بسیاری از مسائل این قشر رفع می شود. گرچه ما در مؤسسه نابینایان بصیر سعی در آموزش مهارت هایی مانند صنایع دستی و… داریم اما باید کارهایی جدی در این زمینه صورت بگیرد. به خصوص که طی سال های اخیر با پیشرفت تکنولوژی بسیاری از مشاغل برای فعالیت نابینایان محیا شده است. در حال حاضر ۹۰ شغل در جهان و ۵۰ شغل در ایران برای نابینایان مطرح شده است، اما در عمل به غیر از چند شغل محدود، فرصت اشتغال برای نابینایان فراهم نیست. مؤسسه بصیر هم به نوعی وظایف بهزیستی را انجام میدهد، و با برگزاری دوره های مهارت آموزی، کلاسهای بریل آموزی، حوزه صنایع دستی و کارهای هنری سعی در ایجاد فرصت برای ورود به بازار کار اعضای خود دارد، اما این ها وظیفه بهزیستی است که متأسفانه آن ها در این مورد کوتاهی می کنند.
وی با انتقاد از عدم مناسبسازی محیط برای نابینایان ادامه می دهد: در طول سال های اخیر اقدامات خوبی از سوی شهرداری در مناسبسازی محیط در خیابانها دیده شده است، اما کاش این اقدامات کمی کارشناسی تر انجام می شد. به عنوان مثال همین کفپوش های حسی خیابانها یا به عبارت دیگر مسیر ویژه نابینایان را در نظر بگیرید. نفس این کار بسیار خوب و با ارزش است، اما کفپوش های حسی خیابانها از زیر کانکس یا موانع رد میشود و گاهی حتی به جوی آب منتهی می شود و از طرف دیگر به دلیل جنس خاصی که دارد سطح این کف پوش ها در زمستان کاملا لیز می شود و نه تنها نابینایان بلکه افراد بینا را هم با مشکل مواجه می کند.
ساعی با اشاره به اینکه بخش نابینایان کتابخانه مرکزی تبریز از سال ۸۴ افتتاح شده است، یکی از اقدامات قابل تحسین انجام شده در این بخش را راه اندازی بخش کتاب گویا عنوان کرد که در دو قسمت تولید کتاب گویا برای عموم نابینایان و تولید کتاب گویا به طور اختصاصس برای تأمین نیازهای اطلاعاتی بود، اما متأسفانه به دلیل کمبود فضا و نبود مکان مناسب برای ضبط صدا، بخش تولید کتاب گویای تبریز از چهار سال قبل دیگر منحل شده است. با این حال منابع تولید شده در این بخش آنقدر زیاد بود که پاسخگوی بسیاری از نیازهای نابینایان است.
وی خاطر نشان کرد: اکنون ما در سه بخش کتاب گویا، کتاب بریا و الکترونیکی به اعضای کتابخانه ارائه خدمات می دهیم، اما باید این را در نظر داشته باشیم که برخی از افراد نمی توانند به راحتی کتاب بریل بخوانند و علاقه مند کتاب های صوتی هستند. برخی هم برعکس ترجیح می دهند بریل بخوانند و به هر نحو ما باید در هر سه قسمت فعالیت کنیم.
ساعی با بیان اینکه در حال حاضر دو مرکز در ایران به تولید کتاب بریل می پردازند، که تبریز یکی از این مراکز است، از چاپ شش عنوان کتاب در ۹ جلد برای نابینایان در فاز نخست در این مرکز خبر داده و می افزاید: چاپ بریل در کتابخانه ملی تبریز با هزینه ای بالغ بر ۱۵۰ میلیون ریال شروع شده و اولین مرکز در شمالغرب کشور است که توانسته در این حد به چاپ کتاب بریل بپردازد.
وی هزینه سنگین چاپ کتاب بریل را به دلیل گرانی کاغذ و دستگاه چاپ و صحافی را یکی از موانع تولید این دست کتاب های دانسته و افزایش منابع در این بخش را نیازمند حمایت مردم و مسئولین عنوان می کند.
ساعی یادآور می شود: امروزه با پیشرفت تکنولوژی بسیاری کارها برای نابینایان آسان شده اس که از آن جمله باید به دستگاه برجسته نگار و اخیرا دستگاه نوتیکر اشاره کرد که با استفاده از آن ها نابینایان به راحتی می توانند منابع مختلف را مطالعه کنند. این دستگاه ها در کشورهای توسعه یافته با قیمت پایین به نابینایان داده می شود، اما هزینه این دستگاه ها برای افراد سنگین است و متأسفانه تعداد کمی می توانند از این تکنولوژی ها بهره ببرند.
منبع : خبرگزاری نصرنیوز